© Rootsville.eu

Low Society (US)


JH Avilo Affligem (Satchmo presents)
2016, oktober 27


organisation: Satchmo

artist: Low Society

© Rootsville 2016

review & photo credits: Freddie

 

‘Satchmo’ is de organisatie die met hun inbreng enige extra cultuur trachten binnen te brengen in JH Avilo te Affligem door toedoen van ‘live’ concerten met blues als raakpunt. Vanavond staat op het programma de in Memphis gevestigde ‘Low Society’ op de affiche. Deze band bestaat uit Mandy Lemons die het vocale en theatrale gedeelte voor haar rekening neemt. Aan haar zijde staat Sturgis Nikides. Deze gitarist maakte in het verleden ooit deel uit van ‘The Velvet Underground’ met John Cale en is nu al enkele jaartjes de steun en toeverlaat van Mandy Lemons. Beiden treden op als duo maar ook als de band ‘Low Society’ en zijn na het uitbrengen van hun debuutalbum ‘High Time’ en de opvolger ‘You Can’t Keep A Good Woman Down’ nu druk aan het werk om zelfs twee albums te gaan uitbrengen in de lente van 2017. Vooreerst werken Mandy en Sturgis aan een album als duo waarbij ze een hommage willen brengen aan de blues van de 20-tiger en 30-tiger jaren met als voorbeeld zeker Bessie Smith. Verder werken ze aan een album met origineel materiaal voor hun ‘Low Society’, dus uitkijken maar.

Als 'Memphis resident' weet deze Mandy ons te vertellen dat de familie McMinn, Jeff Jensen en Reba Russell in ‘Beale Street’ voor haar geen onbekenden zijn om niet het woord ‘friends’ te gebruiken en met dit gemeenschappelijk raakvlak wordt het een gezellige babbel in gezelschap van een glaasje rode wijn. Deze formatie is naar België gehaald door Danny DE Man en zitten momenteel in de helft van hun Europese tour. Om de kosten te kunnen drukken doen ze enigzins beroep op een Belgische ritme sectie en vanavond is dit niemand minder dan Jacky Verstraeten aan de gitaar met de dikke snaren. Deze bassist speelt ook bij de Oalsterse ‘Raw Blues Experience’ en de ‘Night Time Heroes’. Met deze laatste formatie zal hij in 2017 nog te zien zijn op onze festivals en samen met ‘Raw Blues Experience’ zijn ze aan het werk om een tweede album uit te gaan brengen, ‘Take 2’ dus. Zanger  Brent Redant en drummer Bart De Bruecker  van deze band zijn ook aanwezig vanavond omdat Bart en de drummer van vanavond soms even wisselen  en nu is dat Bernd Coene die we uiteraard kennen van ‘The Blues Vision’ en volgende week nog aan het werk zullen zien. Tot zover enige update en dus nu over naar het concert.

Mandy Lemons is het type zangeres die naast het bezit van een sterke alom aanwezige stem ook de kunst verstaat om haar nummers enig theatraal karakter mee te geven in een toch wat Vaudeville-sfeer. Nummers als ‘Let Me Ride’ van Memphis Minnie lenen zich perfect daartoe en het hoeft niet gezegd dat zeker het eerste deel van het concert die sfeer blijft aanhouden. De spirit van ‘Hoodoo Lady’ wordt moeiteloos van die ene legende overgedragen naar deze huidige artieste en ‘Me and My Chauffeur Blues’  zouden hier ook vanavond niet misstaan.

Sturgis Nikides speelt uitstekende slide op een gitaar met metalen body als zou een echte ‘resonator’ zeker niet misstaan bij nummers als ‘The Racoon Song’. Na een leven in Texas te hebben doorgebracht bracht de crossroad van Mandy Lemons haar richting Memphis en dat laat zich vertalen in ‘I’m A Mighty Tight Woman’ van Sippie Wallace, een nummer dat we uiteraard ook kennen van Bonnie Raitt voor diegene waarbij de ‘legacy’ van de blues niet zo ver terug kan reiken. Voor de pauze krijgen we nog een verhaal over een ontmoeting met John Prine en na diens ‘Angel From Montgomery’ is het tijd voor de merchandise…

Na de ‘koffie’ in flesjes krijgen we nog een mix van eigen werk zoals haar titeltrack uit het tweede album ‘You Can’t Keep A Good Woman Down’ maar ook klassiekers als ‘It Hurts Me Too’ van Elmore James en Koko Taylor’s ‘Voodoo Woman’ laat een geweldige impact na op de aanwezigen mede door de imposante stem van Mandy Lemons. Ook op de tearjerker bij uitstek ‘I’d Rather Go Blind’ laat ze horen dat haar vocale kwaliteiten hoog mogen worden ingeschat al vind ik de slide van Strugis hierop de ‘soul’ een beetje uit het nummer halen maar we kunnen natuurlijk ook stellen dat we het misschien nog eens moeten horen om dit te vatten. Over middernacht verlaten we deze ‘Hoodoo Lady’ en trotseren we nu gelukkig en met een 'smile' de lege Brusselse ring ;-)

more pics on